Θα ξεκινήσω με μια παρανόηση για το τι ΔΕΝ προκαλούν τα κοινά παυσίπονα. Τα κοινά παυσίπονα δεν προκαλούν εθισμό, εξάρτηση και αντοχή.
Θα ξεκινήσω με μια παρανόηση για το τι ΔΕΝ προκαλούν τα κοινά παυσίπονα. Τα κοινά παυσίπονα δεν προκαλούν εθισμό, εξάρτηση και αντοχή.
Θα ξεκινήσω με μια παρανόηση για το τι ΔΕΝ προκαλούν τα κοινά παυσίπονα. Τα κοινά παυσίπονα δεν προκαλούν εθισμό, εξάρτηση και αντοχή.
Ας το αναλύσουμε λίγο αυτό γιατί διαβάζω διάφορα στο internet και θα ξεχάσω και αυτά που ξέρω. Είναι λίγο θεωρητικό αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρεις αξία.
Η εξάρτηση χωρίζεται σε ψυχολογική και σωματική.
- Στην ψυχολογική εξάρτηση το φάρμακο μας δημιουργεί έντονη επιθυμία να το ζητάμε ξανά και ξανά και μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία.
- Στη σωματική εξάρτηση έχουμε αντοχή στο φάρμακο δηλαδή το έχουμε συνηθίσει και ζητάμε όλο και μεγαλύτερες δόσεις για να μας πιάσει. Αν διακόψουμε το φάρμακο εμφανίζεται σύνδρομο στέρησης.
Τίποτα από όλα αυτά που μόλις είπα δεν συμβαίνει με τα κοινά παυσίπονα που έχουμε στο μυαλό μας. Το λύσαμε; Κι όμως κάτι συμβαίνει. Αυτό που συμβαίνει είναι κάτι διαφορετικό και θα στο εξηγήσω ευθύς αμέσως. Αν παίρνεις για τον πονοκέφαλο ή την ημικρανία ένα παυσίπονο για 15 μέρες ή περισσότερο μέσα σε ένα μήνα μπορεί τελικά το ίδιο το φάρμακο να σου προκαλέσει πονοκέφαλο λόγω κατάχρησης. Και νομίζεις ότι το φάρμακο δεν σε πιάνει ή ότι έχεις εθιστεί επειδή δεν σταματά ο πονοκέφαλος, ενώ στην ουσία συμβαίνει αυτό που μόλις σου είπα. Πονοκέφαλος από το ίδιο το φάρμακο.
Η λύση είναι να κόψεις τα φάρμακα απότομα, όχι σταδιακά και όχι μόνος σου. Βέβαια αυτό είναι κάτι που χρειάζεται παρακολούθηση και θα το κάνεις με τη συμβολή ενός ειδικού. Απλά για να ξέρεις, όταν κόψεις τα φάρμακα στην αρχή συνήθως τα συμπτώματα εντείνονται μέχρι τελικά να επανέλθουν σε ένα κάπως πιο φυσιολογικό μοτίβο. Υπάρχουν λύσεις οπότε μην ανησυχείς.
