Πώς να είναι το Παιδί σου Χάπι | Μάριος Μάζαρης & Θεμιστοκλής Τσίτσος

- Κόλλα 5, Χάπι! Σήμερα κοντά μας, ο Μάριος Μάζαρης, δάσκαλος. Μάριε, που είμαστε;

- Γεια σας, εγώ είμαι πάλι κλασικά, να πω το δικό μου κομμάτι εγώ, είμαι ο Μάριος Μάζαρης και χαίρομαι που είσαι στο χώρο μου στον πολυχώρο λιπασμάτων, στην γειτονιά μου.

- Δραπετσώνα.

- Δραπετσώνα.

-Σούπερ, οπότε,θα απαντήσουμε 5 δικές σας ερωτήσεις με θέμα: "Είναι το παιδί σου, Χάπι;" Και οι 5 ερωτήσεις είναι για γονείς. Και ξεκινάμε κατευθείαν, θα πάμε στην πρώτη ερώτηση. Πάμε στην πρώτη ερώτηση, η οποία λέει το εξής:  Η κόρη  μου παίζει ποδόσφαιρο, πειράζει;

- Πειράζει αν το έχουμε αναγκάσει να παίξει. Αν παίζει από μόνο του, επειδή γουστάρει, με γεια του με χαρά του, και πολύ καλά κάνει. Είναι έτσι κι αλλιώς, μια εποχή που προσπαθούμε και στο σχολείο και στο σπίτι να σπάσουμε αυτά τα έμφυλα στερεότυπα ότι τα ροζ είναι για κορίτσια, τα μπλε είναι για αγόρια, τα κορίτσια παίζουν μόνο με τις κούκλες ή χτενίζονται ή τα αγόρια παίζουν ποδόσφαιρο. Αυτά, είναι καιρός να τα αλλάξουμε και μπορούμε πολύ εύκολα να το κάνουμε, χωρίς να ακούγεται βαρύγδουπο υιοθετώντας κι εμείς τέτοιες πρακτικές. Θα πάω σχολείο με ένα ωραίο ροζ χρώμα μπλούζας εγώ, θα πω στα παιδιά ότι μαγείρεψα ή σφουγγάρισα μια μαμά θα τη δούνε ότι δουλεύει πια κι οδηγός ταξί, και σε βαριά επαγγέλματα, κι αυτό από μόνο του οδηγεί την νέα εποχή εκεί που πρέπει να την οδηγήσει.

- Είχες κάνει μια πάρα πολύ ωραία δράση φορώντας δύο διαφορετικές κάλτσες, σωστά;

- Ναι, και το κάνουμε πολλές φορές μέσα στο χρόνο, για να δείξουμε ότι δεν υπάρχει στερεότυπο, δεν θα έπρεπε να υπάρχει στερεότυπο στο πως ντυνόμαστε. Θες να βάλεις το παντελόνι σου ανάποδα; Ακόμα κι αν φαίνεται τόσο περίεργο, αν θες να το κάνεις, δεν θα 'πρεπε να σε εμποδίζει κανείς, γιατί είναι μια επιλογή σου. Δεν χρειάζεται εσύ να φοράς ότι φοράν οι άλλοι. Έτσι, φοράμε πολλές φορές μέσα στο χρόνο διαφορετικές κάλτσες ή την μπλούζα ανάποδα βγαίνουμε στην αυλή, μαζεύουμε σχόλια κι αν κάποιος μας πει, γιατί το κάνεις αυτό του λέμε, μου αρέσει. Μη με κοιτάς, αμα δεν σου αρέσει, είναι ρούχο. Αυτό αλλάζει, ο χαρακτήρας δεν αλλάζει εύκολα.

- Το πήρα το μήνυμα, ελπίζω όλοι μας. Πάμε στη δεύτερη ερώτηση. To παιδί  μου πήρε 7, είναι καλός βαθμός;

- Δεν είναι καλός βαθμός, δεν είναι κακός βαθμός. Στο δικό μας, στη δική μας βαθμολόγηση δεν υπάρχουν καλοί και κακοί βαθμοί,υπάρχουν ταιριαστοί και αταίριαστοι.

-Ωραίο.

- Δηλαδή, δούλεψε για παραπάνω ή δεν δούλεψε για παραπάνω; Πρέπει να υπάρχει μια σύνδεση της προσπάθειας και τι συνέπεια, τι αποτέλεσμα είχε αυτό. Αν ένα παιδί δουλεύει πολύ
κι έχει ένα χαμηλό βαθμό τότε είναι κακό, είναι άσχημο για την ψυχολογία του παιδιού. Αν ένα παιδί δεν δουλέψει πολύ και δει έναν χαμηλό βαθμό, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να προσπαθήσει στο προσεχές διάστημα να τον ανεβάσει. Γενικά, πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια οι γονείς και οι δάσκαλοι να διαχωρίσουμε το τι σημαίνει βαθμός και τι σημαίνει συμπεριφορά παιδιού. Η συμπεριφορά του παιδιού, ο χαρακτήρας του δεν είναι ο βαθμός του.

- Οκέι, η αξιολόγηση πιστεύεις έχει, ας πούμε, κάποια αξία για το παιδί, αυτό καθεαυτό;

- Στο δημοτικό δεν έχει πολύ αξία, η αλήθεια είναι, δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα,είναι μόνο μικροί δείκτες και είναι λίγο τυχαίοι. Τη δεδομένη στιγμή, για τα δεδομένα που έχουμε, αν ήμουν τυχερός, αν διάβασα, αν θυμήθηκα, αν πέτυχα τα θέματα, είναι πολλοί παράγοντες, επομένως, στην ηλικία αυτή, θα μπορούσε κάλλιστα να μην υπάρχει βαθμολογία αλλά να υπάρχουν μικροί δείκτες που να σου δείχνουν τι προσπάθησες, και πως αυτό έφτασε να αποτυπωθεί σε μια περίοδο.

- Χρειάζεται οι γονείς να είναι αυστηροί με μια όχι και τόσο καλή βαθμολογία; Ας πούμε, αν το παιδί μου προσπαθεί αρκετά κι όπως είπες πριν, αλλά δεν φέρνει έναν καλό βαθμό, ένα καλό αποτέλεσμα, πρέπει εγώ να είμαι αυστηρός σαν γονέας;

- Οι γονείς, καταρχάς, πρέπει από πολύ μικρή ηλικία να ποντάρουν στη μεθοδολογία στο πως δηλαδή, ένα παιδί διαβάζει, μελετάει, πως προγραμματίζει τη μέρα του με βάση τις υποχρεώσεις τις πρωινές; Είναι άλλο κυνηγάω τους βαθμούς και είναι άλλο έχω πρόγραμμα. Το έχω πρόγραμμα, μπορεί κάποιες στιγμές να μην έχει υψηλούς βαθμούς, αλλά θα είναι πάντα ένα καλό πρόγραμμα.

- Οκέι. Άρα, διατηρώντας ίσως, ένα πρόγραμμα κάποια στιγμή, θα φτάσεις σε ένα καλό αποτέλεσμα...

- Και θα προσπεράσεις τις ατυχείς στιγμές που μπορείς να έχεις όπως έχουμε όλοι.

- Χωρίς να σε ρίχνει μια βαθμολογία και να εξαρτάσαι από αυτή.Οκέι. Φτάσαμε στην τρίτη ερώτηση. Πολύ ωραία η τρίτη ερώτηση. Λέει: "Πες μας, Μάριε Πες μας 3 μαθήματα αυτοπεποίθησης να τα ξεκινήσω τώρα". Για το παιδί μου.

- Λοιπόν, μ' αρέσει πολύ αυτή η ερώτηση γιατί δουλεύω κι εγώ πάρα πολύ στο κομμάτι της ενδυνάμωσης των παιδιών και της αυτοπεποίθησης. Τρία μαθήματα, με πρώτον, λέμε περισσότερα μπράβο στο παιδί για πράγματα που παρατηρούμε ότι κάνει. Γενικά, ένα ίσως μειονέκτημα και των δασκάλων και των γονέων, είναι ότι πιστεύουμε στα αυτονόητα μπράβο. Ότι όλα αυτά τα καλά που κάνει που δεν του το λέω ότι τα κάνει καλά, θα καταλάβει μόνο του ότι αξίζει ένα μπράβο. Δεν υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει αυτονόητο μπράβο. Πρέπει να του λέω, μπράβο γι' αυτό που έκανες, Όχι γενικά κι αόριστα, να κατονομάσω συγκεκριμένες δράσεις, συμπεριφορές που βλέπω στο παιδί μου. Αυτό θα βοηθούσε σίγουρα πάρα πολύ στο να ενδυναμώσουμε το χαρακτήρα του παιδιού μη στοχεύοντας μόνο στα λάθη που κάνει, αλλά στα σωστά που κάνει, που αξίζουν μπράβο.

- Πάνω σε αυτό, είχα δει μια πολύ στοχευμένη ανάρτησή σου που έλεγε ότι όταν ξεκινάς και γράφεις μια πρόταση, έγραψες στον πινάκα μια πρόταση και κάποια στιγμή έγραψες κάτι τελείως ανορθόγραφο κι από πίσω γινόταν χαμός και κάποιο παιδί πετάχτηκε και είδε το λάθος και λέει, δάσκαλε, δεν το έγραψες σωστά. Θες να πεις κάτι πάνω σε αυτό;

- Αυτό είναι μια πρακτική που την έχω διαβάσει σε πάρα πολλά σάιτς να την κάνουν άλλοι δάσκαλοι και θέλησα να την κάνω κι εγώ. Λέω να δω όντως πιάνει, όντως έχει αυτό το αποτέλεσμα; Έγραψα λοιπόν, ένα κατεβατό από πράγματα στον πινάκα, κι έβαλα μια λάθος λέξη. Όλα τα παιδιά, διόρθωσαν κατευθείαν την λάθος λέξη. Κι ένιωσα κι εγώ ότι με διορθώνουν, και λέω, γιατί διορθώνεται την λάθος λέξη και δεν λέτε μπράβο για τις άπειρες σωστές που έγραψα; Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για τα παιδιά, βλέπουν ότι δεν υπάρχει μια απάντηση στα πράγματα, υπάρχουν πολλές απαντήσεις και υπάρχουν πολλές οπτικές. στο πως βλέπεις τις απαντήσεις αυτές. Υπάρχει η οπτική ότι αποκαρδιώνομαι από τα λάθη μου, υπάρχει η οπτική ότι πορώνομαι, γουστάρω με τα λάθη μου και προσπαθώ την άλλη φορά να κάνω λιγότερα ή και να μην κάνω λιγότερα, δεν χάθηκε ο κόσμος, όλοι κάνουμε λάθη. Αυτό με οδηγεί στη δεύτερη ιδέα
που θα σου δώσω...

- Οκέι.

-...Μία μέρα ή παραπάνω φορές μέσα στο χρόνο εγώ το έκανα από την άλλη πλευρά, το ανακοίνωσα στους γονείς και ζήτησα τη βοήθειά τους, αλλά, μπορείτε να το πάτε ανάποδα, οι γονείς να το ζητήσουνε σαν χάρη από το δάσκαλο ή τη δασκάλα. Να λύσουν οι ίδιοι τα μαθήματα του παιδιού τους. Οκέι. Κι αφού τα λύσουνε, να αφήσουν το παιδί να τα διορθώσει. Να δούνε, δηλαδή, από κοινού πως είναι η διαδικασία; Νομίζουν οι γονείς ότι είναι ευκολο να είσαι μαθητής; Έχουν ξεχάσει πως είναι να είσαι μαθητής; Έχουν ξεχάσει το άγχος του να κρίνεσαι, να βαθμολογήσαι, να πρέπει να δει κάποιος τα τετράδια σου; Είναι απελευθερωτικό αυτό, κι όποτε το έχω κάνει, το έκανα και πρόσφατα, τα παιδιά ενθουσιάζονται, γιατί έχουν τους γονείς τους συμμέτοχους, και συνένοχους.

- Αναβαθμίζεται ο ρόλος τους, ας πούμε.

- Και είναι πιο κοντά στο σχολείο και οι ίδιοι οι γονείς και στη διαδικασία που προσπαθεί ένας δάσκαλος, μια δασκάλα, να χτίσει.

- Σούπερ, οπότε αυτό ήταν ένα δεύτερο μάθημα. Μια τρίτη χρήσιμη διαδικασία που μπορεί να γίνει μέσα στην οικογένεια είναι να αφήσουμε το παιδί να επιλέξει. Να επιλέξει δράσεις, χρώματα, να επιλέξει παιχνίδια...

- Τι θα φάει αύριο.

- ...Τι θα φάει, Αυτό δίνει φωνή στο παιδί δεν είναι αμέτοχος, άβουλος που του ανακοινώνουμε, αλλά παίρνουμε στα σοβαρά στην άποψη του, και μας αρέσει, δεν μας αρέσει, την συζητάμε και την αποδεχόμαστε. Αυτό το λέω πολλές φορές και σε γονείς, όταν ξεκινάει πια η διαδικασία που πρέπει να κάνουν εξωσχολικές δραστηριότητες αγγλικά, γαλλικά, ποδόσφαιρο, όλα αυτά και γίνεται ένας χαμός, λέω, ξέρω ότι θέλετε να προπληρώσετε ένα έτος. Αντί να προπληρώσετε ένα έτος, πληρώστε έναν μήνα σε 5 διαφορετικά κι αφήστε το παιδί να κατασταλάξει, τι του αρέσει; Δηλαδή, μην φορτώνετε μια καθημερινότητα με πράγματα, που δεν του αρέσουν γιατί θα καταλήξει να μην πιστεύει στον εαυτό του κάνοντας πράγματα που δεν του αρέσουν.

- Ακριβώς και συνήθως, πολλές φορές, οι ίδιοι οι γονείς επιλέγουν κάτι που θα θελαν να κάνουν οι ίδιοι...

- Ή είχαν επιτυχία οι ίδιοι παλιά...

- ...και θέλουν να συνεχίσουν το DNA μέσα από το παιδί τους που αυτό οδηγεί σε χαμηλή αυτοπεποίθηση του παιδιού.

- Οκέι. Κι ένας πολύ καλός τρόπος είναι να το αφήσεις να επιλέξει, σούπερ. Φτάσαμε στην τέταρτη ερώτηση. Τέταρτη ερώτηση, που κοιτάω ; Εδώ, τέταρτη ερώτηση. Πώς να διαχειριστώ το bullying στο σχολείο;

- Έχει να κάνει... Μεγάλο θέμα, τεράστιο θέμα Έχει να κάνει πολύ με το σπίτι το ίδιο, πολλές φορές. Δηλαδή, τι εννοώ. Πολλές φορές τα παιδιά δεν έχουνε φωνή. Το είπα και προηγουμένως. Ένα παιδί θα αντιμετωπίσει το bullying έξω από το σπίτι, όταν μέσα του, ξέρει πολύ καλά ποιος είναι. Για να μάθει ένα παιδί πολύ καλά ποιο είναι, πρέπει να έχει ελευθερία να μάθει ποιο είναι, να έχει ερωτηθεί από τους γονείς του για το τι νιώθει, να έχει αναγνωρίσει τα συναισθήματά του, να ξέρει να τα κατονομάσει, να τα υποστηρίξει, δηλαδή, ένα παιδί αν έχει από το σπίτι την ψυχική ενδυνάμωση, κι όχι μόνο από το σπίτι, δεν μπορεί ούτε η μία πλευρά να κάνει πάντα, ούτε η άλλη, πρέπει να υπάρχει συνέχεια και στο δημοτικό, όπως και ανάποδα. Αν έχει ψυχικά ενδυναμωθεί ότι και να του πουν οι άλλοι, θα πέσει κάτω. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα του πούνε πράγματα. Θα του πούνε συνέχεια πράγματα, το bullying θα υπάρχει, τα άσχημα λόγια θα υπάρχουνε. Αυτό που έχει σημασία είναι να ενδυναμώσουμε τους ανθρώπους και τα παιδιά, έτσι ώστε αυτά που ακούνε, να μην τους νοιάζουνε.

- Να τα ταΐσουμε τη σωστή τροφή, ας πούμε;

- Εγώ έχω μια δράση μέσα στην τάξη, τον αδιάβροχο εαυτό. Φοράμε ένα αδιάβροχο κι αρχίζουν όλοι οι άλλοι και λέμε άσχημες κουβέντες άσχημες σε εισαγωγικά, που θα μπορούσε να στεναχωρήσει κάτι το Θεμιστοκλή. Είσαι πολύ ψηλός, είσαι πολύ κοντός είσαι πολύ αδύνατος, είσαι πολύ παχύς. Το παιδί που φοράει το αδιάβροχο, με όλα αυτά, απλώς λέει, δεν με ενοχλεί, δεν με πειράζει η γνώμη σου, γλιστράνε από πάνω μου.

- Τέλειο.

- Αυτό είναι ένα κομμάτι ψυχικής ενδυνάμωσης που πρέπει από πολύ νωρίς,να χτίσουμε στο παιδί.

- Το οποίο θα μας βοηθήσει και να διαχειριστούμε καλύτερα το bullying και να το ενδυναμώσουμε, εν τέλει.

- Το οποίο αν πραγματοποιηθεί, αν όντως έχουμε δείγματα από κει και πέρα είναι θέμα σχολείου, διευθυντή, κοινωνίας πως θα το αντιμετωπίσει, αλλά, εγώ σου λέω τώρα πως το προλαμβάνουμε

- Ερώτηση νούμερο πέντε. Σχολείο & Οικογένεια, πώς σχετίζονται; Που ξεκινάει το ένα, που σταματάει;

- Σχετίζονται, καταρχάς, στο βαθμό που θέλει ο καθένας να επενδύσει. Αν η πλευρά των δασκάλων θέλει να έχει την οικογένεια κοντά, μπορεί να το έχει. Αν η οικογένεια θέλει το δάσκαλο κοντά, μπορεί να το έχει, Καλό είναι να είναι κοντά, γιατί η μία δουλειά σχετίζεται πάρα πολύ με την άλλη. Η δουλειά που γίνεται στο σχολείο πρέπει να συνεχιστεί και στο σπίτι, και η δουλειά που γίνεται στο σπίτι πρέπει να συνεχιστεί και στο σχολείο. Αυτό σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές είναι διαθέσιμες και πρόθυμες να ακούσουν καταρχάς, και μετά να μιλήσουν. Να ακούσουνε τι έχει να πει η άλλη πλευρά. Και δεν θα πω τώρα, ευλογώντας τα γένια μου, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν κάτι παραπάνω να πουν στους γονείς, γιατί έχουν, ούτως ή άλλως, η εμπειρία τους είναι διαφορετική...

- Αυτός είναι και ο ρόλος τους.

- ...από τους γονείς, κι έχουνε παραπάνω πράγματα να εντοπίσουν. Θα πως όμως, ότι και οι γονείς μπορούνε να πάρουνε πολύ χρήσιμες πληροφορίες ακόμα κι αν δεν συμφωνούν πολύ με τους εκπαιδευτικούς, για κάποιο λόγο τους τα λένε, άρα, θα πρέπει να προβληματίζονται, έστω και λίγο, τι είναι αυτό που μας λέει, μήπως να το σκεφτώ να του δώσω μια ευκαιρία, κι αντίστοιχα οι γονείς πρέπει να ενημερώνουν το σχολείο για τα πάντα, που αλλάζουν την καθημερινότητα του παιδιού, επηρεάζουν την ψυχοσύνθεσή του, την συμπεριφορά του, τα πάντα. Αν καταφέρεις να έχεις και τους γονείς, μέρος της γιορτής, είναι το τοπ.

- Είναι εφικτό;

- Δηλαδή, να κάνετε δράσεις μαζί

- Είναι εφικτό;

- Είναι εφικτό...

- ...Στην πράξη από την εμπειρία σου

- ...είναι και λίγο τύχη, να σου τύχει μια ωραία ομάδα δουλεμένη, είναι και λίγο στο χέρι σου. Φέτος, ας πούμε, έκανα τρεις τέτοιες δράσεις, που ήρθαν οι γονείς και μας είπανε, μου στείλανε ηχητικά μηνύματα να μου πουν πως ήταν η δική τους πρώτη μέρα στο δημοτικό, και τα ακούσαμε στην τάξη και υπήρχε μια διάδραση.

- Τέλειο.

-Ή που λύσανε τα μαθήματα των παιδιών τους κι όλο αυτό έφερε κοντά την οικογένεια. Ή που πήραμε τηλέφωνο και είπαμε τα κάλαντα σε παππούδες γιαγιάδες τα Χριστούγεννα. Τέτοια πραγματάκια, φέρνουνε κοντά το σχολείο στην οικογένεια, αλλά σίγουρα, είναι θέμα χρόνου που επενδύεις και συ, προσωπικά σαν δάσκαλός, στο να το κάνεις αυτό να λειτουργήσει.

- Κι αντίστοιχα, από την πλευρά του γονέα κι ο ίδιος καλείται να αφιερώσει χρόνο στο παιδί του και στην όλη δουλειά που γίνεται για να συνεχιστεί το έργο.

- Κυρίως είναι θέμα τρόπου, πως θα πεις κάτι και το πως θα το ακούσεις.

- Νομίζω ότι ολοκληρώσαμε ένα σπέσιαλ Κόλλα 5, Χάπι βίντεο, μαζί με το Μάριο, για το πως θα είναι το παιδί σου Χάπι. Μάριε, είσαι Χάπι;

- Είμαι Χάπι, γιατί θυμάμαι και σκέφτομαι και ζω σαν παιδί.

- Τέλειο. Κόλλα 5, Χάπι! Ραντεβού στο επόμενο επεισόδιο.

#Κόλλα5Χάπι